Terwijl ik hier nu letterlijk alle dagen tool per tool en subhome per subhome uitteken voor de IT guys en de grafische designer, mis ik af en toe zaken. Op zich niet erg, ik ben, in mijn drukke development faze, vooral ook in harten-onder-de-riem geinteresseerd. Niet in predikken voor lege kerken en ander missionariswerk. Niet in beargumenteren waarom we gaan doen wat ik denk dat we moeten doen met zappybaby. Val ik nog een keer op frankwatching, dat was weer effe geleden. Wat lees ik daar, naar aanleiding van het The Next Web 2007 event dat ondertussen ook alweer een paar maanden geleden is:

We besteden met elkaar steeds meer tijd op internet. Maar in tegenstelling tot wat zo’n beetje de algemene opinie is, gaat dat nauwelijks ten koste van onze vertrouwde sociale contacten (uitgaan, sporten, familie, vrienden etc.). Want zoals ik al schreef: Web 2.0 maakt het leven socialer. Want zeg nou zelf: wat is er nou sociaal aan iedere ochtend de krant lezen of elke avond het journaal kijken? Anders gezegd: we nemen weer afstand van de media die een tijdlang ons leven teveel gedomineerd hebben. Met het Wed 2.0 (het sociale web) kunnen we weer meer onszelf zijn: het sociale dier in ons krijgt weer alle ruimte. Kunnen de onderzoekers de volgende keer misschien ook de vraag stellen aan welke activiteiten ze nu vaker doen sinds ze Web 2.0 ontdekt hebben? Bij mij is dat muziek luisteren, kletsen (face-to-face, telefoon en chat), koffie- en lunchafspraken, evenementen bezoeken en uit eten. Mijn leven is een stuk rijker geworden.

Als gazettenmadam voel ik mij niet eens beledigd. Als Internetmadam voel ik mij gesteund. Merci Frank.